زرتشتی پژوه برجسته هاشم رضی در دانشنامه ایران باستان، ذیل عنوان «خوئت. ودثه / ازدواج مقدس با محارم» با استناد به منابع کهن زرتشتی توضیح گسترده و ارزشمند در این زمینه ارائه کرده است. از میان مطالبی که حکایت از ثواب و فضیلت ازدواج با محارم دارد، چند مورد را در اینجا می آورم: 

زرتشتی پژوه برجسته هاشم رضی در دانشنامه ایران باستان، ذیل عنوان «خوئت. ودثه / ازدواج مقدس با محارم» با استناد به منابع کهن زرتشتی توضیح گسترده و ارزشمند در این زمینه ارائه کرده است. از میان مطالبی که حکایت از ثواب و فضیلت ازدواج با محارم دارد، چند مورد را در اینجا می آورم:
ـ کسی که به مدت یک سال مادر یا دختر یا خواهر یا محرم درجه اول خود را به همسری برگزیند، مانند آن است که یک سوم همه ی این جهان را با آب و گیاه و غله به مرد پرهیزکار صدقه داده باشد.
ـ اگر محرم او دو سال همسرش باشد، مانند آن است که دو سوم این جهان را با آب و گیاه و غله  به مرد پرهیزکار صدقه داده باشد.
ـ اگر به مدت سه سال با محرم خود ازدواج کند، گویا همه ی این جهان را با آب و گیاه و هرچه در آن است به عنوان صدقه به مرد پرهیزکار داده باشد.
ـ اگر محرم خود را چهار سال به زنی داشته باشد و یَشت کرده باشد، روانش به گَرودمان رود اما اگر یشت نکرده باشد روانش به بهشت رود.
ـ دعای مردی که ازدواج با محارم انجام داده با دعای یکصد مردی که چنین نکرده برابری می کند.
ـ پاداش کسی که دیگران را برای ازدواج با محارم یاری دهد و تشویق کند، چنان باشد که یکصد آموزگار دینی را که هر کدام یکصد شاگرد دارد، یک زمستان به خورش و لباس نگاه دارد.
ـ اگر کسی به مردی سفارش کرد که با محرم ازدواج نکند جای او دوزخ است.
ـ از دانایان داناتر و از درستکاران درستکارتر کسی است که ازدواج با محارم انجام داده باشد و یشت کرده باشد.
ـ هنگامی که زرتشت از نزد هرمزد خدای آمد، در هرجای این جهان قدم نهاد، دیگران را سفارش به ازدواج با محارم کرد.
ـ هرمزد به زرتشت گفت: برو کار ثواب کن. زرتشت گفت: کدام کار ثواب را بیشتر انجام دهم؟ هرمزد گفت: ازدواج با محارم. زرتشت به هرمزد گفت: این کار در نظرم دشوار است. چگونه ازدواج با محارم را میان مردم رواج دهم؟ هرمزد گفت: در نظر من هم اینگونه است اما چون کاری برتر است نباید در نظرت سخت و دشوار باشد.
(سپس هاشم رضی توضیح می دهد که روحانی های زرتشتی برای نفوذ کلام خود، این سخنان را به زرتشت نسبت می داده اند.)
ـ ازدواج با مادر بر ازدواج با دختر برتری دارد و ازدواج با دختر بر ازدواج با خواهر برتری دارد. در زناشویی هرچه نسبت شخص به انسان نزدیک تر باشد ثواب بیشتری دارد. ازدواج با غیر از محرم ننگ است.
ـ برای رسیدن به ثواب ازدواج با محارم، رسم بود که به دیگران پول بدهند تا به نیابت آنها چنین ازدواجی را انجام دهند. البته آن کسی که پول گرفته و با تن خویش با محرم خود همبستر شده از پاداش بیشتری نسبت به دهنده ی پول برخوردار بود.
ـ آنکه ازدواج با محرم را انجام داده اگر بهشتی باشد، مقام و درجه ی او در بهشت بالاتر رود. اما اگر دوزخی باشد، این عمل او همچون سپر و دیواری او را از عذاب حفظ می کند.
ـ ارداویراف از دیدن مقام والای بهشتیانی که ازدواج با محرم انجام داده بودند، شگفت زده شد اما در جهنم کسانی را مشاهده کرد که به اینگونه ازدواج بی اعتنا بوده اند یا آن را بر هم زده بودند.
ـ خویدوده (ازدواج با محارم) با مادر و دختر و خواهر در هر سن و سالی که باشد به ثواب کامل خویدوده می رسد. اگر فرزنددار نشوند چیزی از ثواب کاسته نمی شود.
یادآوری
کسانی که تصور می کنند خویدوده یعنی نگهداری از مادر و دختر و خواهر نه ازدواج، از این نقل که سخن از فرزنددار شدن است اشتباه بودن این پندار معلوم می شود. شواهد فراوان دیگر نیز حکایت از این دارد که خویدوده همان ازدواج با محارم است.

منبع: دانشنامه ایران باستان، هاشم رضی، تهران، انتشارات سخن، 1381 ش، ج 2، ص 825 ـ 837
لینک مرتبط:
هیچستان